معماری مساجد تاریخی و نگرش نامزدهای دورۀ انتخابات شوراها
در عصری که همه جا صحبت از تمدّن و توسعه، آگاهی، علم و دانش است و بینش، در عصری که بیسوادی در حال ریشه کن شدن است و نهادهای وسیعی متولّی بهداشت محیط زندگی و روحی مردم هستند و بر آن پای فشاری می نمایند، برای تخریب هنر و زیبایی های معماری سنّتی چه توجیهی وجود دارد؟ عصری که ادّعا دارد تمدّن، توسعه و آرامش و آسایش را به ارمغان آورده است، در کنار آن به این خشم و خشونت ها چه جوابی دارد؟ این هم چهرۀ دیگر خشم و خشونت بر بناءهای تاریخی، فرهنگی و هنریِ مملؤ از زیبایی های هنری و معماری است و غلبۀ چهرۀ زشتی بر زیبایی. خشونت چونان خاری آسفالت جادّه را می شکافد تا روندگان این تمدّن از رفتن باز بمانند. امّا، سواران و روندگان این راه بی توجّه به مشکلات پیش آمده می روند تا به مقصد رسند.
چرا عدّه ای منافع شخصی و فردی را بر منافع شهری و ملّی ترجیح می دهند در حالی که شهروند این شهر هستند؟ نمی شود گفت که ما به این هنر و معماری و زیبایی می بالیم و افتخار می کنیم که معماری چوبی مساجد این شهر کوچک در عصر صفوی الگویی برای معماری اصفهان و عاملی برای جذب هنردوستان خارجی و داخلی شده است و در عین حال خود متولّی خوبی برای حفاظت از آن نبود. چرا یادمان های نیاکانمان را این چنین کم اهمّیّت حساب می کنیم؟ چه متفاوت است بینش آفرینندگان اینگونه مساجدِ بهشت گونه و بینش متولّیان، محافظان و امانتداران آنها در عصر حاضر!
گاه فرد قصد ارتکاب این عمل مذموم را ندارد و ندانسته و از روی ناآگاهی به آن دست میزند. پس، وظیفۀ مسئولان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایعدستی است که به طور زیربنایی به ارائۀ آموزشهای لازم و فرهنگسازی بپردازند. لازم است نه تنها با تصویب قوانین و ضوابط بلکه از طریق رسانههای ملّی، وسایل ارتباط جمعی، کتابهای مدارس و دانشگاهها، تشکّلهای مردمی، اعزام سخنرانان به شهرها و توجیح علمی مردم و جامعه در زمینۀ حفاظت مردمی این آثار قدمهای بیشتری برداشته شود.
در تصاویر زیر، نگرش و دیدگاه برگزیدگان اوّلین دورۀ انتخابات شوراهای اسلامی شهر به وضوح نمایان است، بزرگانی که می خواهند سکّاندار کشتی شهر در دریای بیکران با امواج خروشان تهاجمات فرهنگی بیگانگان باشند. این عکس دو دیدگاه متفاوت یکی در دورۀ معاصر و دیگری در ۴۶۷ سال پیش در دورۀ صفویّه را به نمایش می گذارد. حال، بزرگان خود در اعمال خود داوری کنند.
نمای مسجد مهرآباد بناب و بینش اوّلین دورۀ انتخابات شورای اسلامی شهر بناب به تاریخ
زیبایی درون مسجد مهرآباد بناب در قرن نهم
( مقایسه کنیم با دیدگاه شورای شهر به تاریخ شهر در قرن سیزده در عصر تمدن )
وقتی بزرگان به خود اجازه می دهند بافت معماری یک بنای سنّتی را به هم بریزند و به شیوۀ دل خواه خود رفتار نمایند، وقتی متولّیان امر میادین، حیاط، باغ حیاط، حجره های حیاط و خود مساجد سنّتی را به هم می ریزند و عوض می کنند، چرا از عوض شدن فرهنگ جامعه و جوانان گلایه دارند؟ بزرگان خود زمینه را برای نفوذ و ورود فرهنگ بیگانه فراهم می کنند. (آیا ما راست قامتان جاودانۀ تاریخ خواهیم ماند؟).
ادامه در کتاب دو جلدی نگاه نگاره ها ، ( به همراه عکس های مرمتی و نقشه ی بناها )