نمایش نوار ابزار

❇️ – سنگ نگاره های تاریخی قبور بناب (قسمت ۴ و ۵ ).

 

❇️ – سنگ نگاره های تاریخی قبور بناب (قسمت چهارم و پنچم ).

?   حوالی سال ۱۳۷۳ قسمت دوم  قبرستان قدیمی مهرآباد ،  سمت غربی قبرستان  در اختیار آموزش و پرورش بناب گذاشته شد تا مدرسه ساخته شود ، بدون اطلاع و بدون هماهنگی از اداره مربوطه ، انگار میراث فرهنگی از سیستم اداری این نظام خارج بوده است !! در غیاب این اداره  با لودر و بیل مکانیکی به جان این یادگار های فرهنگی افتادند ، تنگ نظران  با تنگ نظری ، در بنابی به این بزرگی “جا “را برای مدرسه سازی تنگ دیده  بودند.

? در گذشته بیگانگان  شایعه کرده اند  که در داخل این سنگ قبر ها طلاست . طراحان ،  برنامه ریزان ، مردم را در فقر مالی و  فرهنگی نگه می دارند برای چنین روزهایی ، تا مردم فرامینشان را در موارد پیش آمده براحتی عمل کنند. !!

مثل :  نیروهای داعش و گروه های فشار ، که بدلیل وابستگی مالی و ایدئولوژی ایجاد شده هر  پیام را بخوبی اجرا می کنند .!!؟

ظاهر پیام این است،  اگر می خواهید از فقر خلاص شوید و پول باد آورده بدست آورید،  پتک بردارید ، بزنید ، بشکنید ، این کارهای هنری و شواهد تاریخی را از بین ببرید ، پل های پشت سرتان را خراب کنید ، تا راه ارتباط  و برگشت به هویت ایرانی بودنمان قطع گردد ، نشانه های فرهنگی از بین برود. تا براحتی فرهنگی دیگر جا باز کند .

?  متآسفانه دراین مورد مشخص نیز  همانگونه که ریل گذاری شده بود گروه های نا آگاه داخلی عمل کردند. این بار نیز با لودر و بیل مکانیکی ، زدند و شکستند و نوشته هایشان را از بین بردند ، بعضی از سنگ قبرها را که به چند تکه کوچک شکسته بودند به بیرون از شهر ریختند ،  بعضی ها را که سنگین و زورشان نرسیده بود،  استخوان شکسته جا گذاشتند و رفتند ، به درستی ماموریتشان را به جای آوردند.

 به عوض اطلاع به میراث فرهنگی که در مراغه بود بعد از چند روز مردم به کتابخانه عمومی اطلاع می دهند که بیایید جنازه ها و زخمی هایتان را از میدان جنگ بردارید ببرید . مرحبا به این خدمتگذاران ،!!!

از کتابخانه عمومی بناب با  میراث فرهنگی مراغه تماس و اطلاع دادند که با این سنگ قبر های شکسته و بسته، مانده در بیرون چه‌ کنیم ( ادامه دارد )

 

❇️ – سنگ نگاره های تاریخی قبور (قسمت پنجم ، پایانی ).

? –  در سال ۱۳۷۳ دوستان از کتابخانه عمومی بناب به  میراث فرهنگی مراغه ( بناب میراث فرهنگی نداشت ) اطلاع دادند،  به هنگام تسطیح و خاک برداری در قبرستان تاریخی مهرآباد، از محلی چه به مدرسه رجایی واگذار شده ، سنگ قبر هایی بیرون آمده و در گوشه ای از قبرستان روی هم انباشته شده است .

? –  تصمیم سختی بود ، در اوّلین مرحله احتمال سرقت این سنگ ها بود که باید بجای امنی منتقل می شد . اگر آن ها را به مراغه منتقل می کردیم دیگر نمی توانستیم به بناب بیآوریم . اگر  می خواستم با مکاتبات و شکایت مشکل را حل کنیم ،  آن وقت هر گونه تصمیم سریع به انتقال آن ها از دست ما خارج می شد و در بروکراسی اداری گیر می کردیم،  در نهایت انتقال به مراغه و یا سرقت در کمین بود.

 در ثانی اگر میراث فرهنگی شکایت می کرد زورش به نیروهای تند و نا آگاه  نمی رسید ، چنانکه زورمان  علیرغم شکایت مردم به مقامات  و مسئولین بالا دست برای برچیدن باجه بانک شهر چسبیده به دیوار مسجد تاریخی  میدان ، جمع آوری آشغال ها و الحاقات مزاحم نرسیده .

با بررسی تمامی جوانب با کمک دوستان آقایان جباری و محسن ابراهیم پور در کتابخانه عمومی بناب ، سنگ قبر ها به حیاط کتابخانه عمومی  و بعد از تاسیس میراث فرهنگی به حیاط موزه مردم شناسی انتقال دادیم . جا دارد از این دو بزرگوار تشکر و قدردانی نمایم .

?- الان  این سنگ قبر ها در حیاط موزه مردم شناسی بناب  ،  در کنار بیش از چهار هزار جلد کتابِ کم نظیر ، تخصّصی جمع آوری شده از پول مردم فرهنگ دوست  بناب ،  تله انبار شده در‌ قفس زیر زمین قسمت اداری موزه ، در انتظارند تا مسئولی دلسوز ، دردآشنا، اهل علم ، میراث دوست و نجات بخش از راه رسد و با کلیدش این قفس را باز کند و آن ها بتوانند در فراز افکار مردان بلند پرواز ، به پرواز درآیند .

? – سنگ قبر ها بیرون آمده اکثراً به شکل های ، صندوقه ای ، گهواره ای ، با خط های نستعلیق ، کوفی ، اشکال هندسی ، شکل تیر و کمان ، سپر ، شمشیر ، آرم ها و علائم آیینی و اعتقادی و … مزیّن شده اند  که همگی گویای حضور قوی هنرمندان سنگ تراش محلی بوده است .

یک قسمتی دیگر از این قبرستان به هنگام خیابان کشی از داخل قبرستان‌ در زمان شهر داری وقت از بین رفت ، گفتند در کنار این خیابان مغازه می سازیم تا مغازه های جلو مسجد و گرمابه  مهرآباد را به اینجا منتقل می کنیم ، اما گویا این هم فریبی بیش نبوده است .

 

در این میان سنگ قبر  روستاهای زوارا (زوارق ) ، دوش و خانابره ، فرصتی دیگر می طلبد

سپاس از خوانش این نگارش . ۲۲/ ۵/ ۱۳۹۹

 

علی اصغر بالغ بازنشسته میراث فرهنگی بناب 

دیدگاه ها