??- چُومچه گَلین :مراسم تمنّای بارش باران، ( قسمت ۳ و ۴ )

[ارسال از خسروشاهی شانلی بناب]
سلام علیکم وقت شما بخیر
عزیزم جناب آقای بالغ
چومچه گلین امروزبرایم از زیباترین نگاشته هایتان بود که بهترین خاطرات روزهای خوب گذشته را برام تداعی کرد،
همانطورکه مرقوم فرمودید،
برای جارو کردن جلوی درب خانه به احترام همسایه هاواحتمالارهگذرها،اول کمی آب میپاشیدندکه گردوخاک نشود،
والی اخر که به زیباترین نحو نگاشته اید،
بسیار عالی وبسیارزیبا
وجودتان بی بلا،انشاء الله

⚘???⚘
[ارسال از اصغر بالغ]
سلام و عرض ارادت حاج آقای عزیز و بزرگوار
بله درست می فرمایید از گذشته ها خاطرات شیرینی داریم.
کف کوچه ما خاک ماسه ای بود، وقتی از خانه بیرون می آمدیم، جلو درِ خانه ها اکثرا آب می پاشیدند، منظره جالب و زیبایی بود.
ممنون و سپاسگزارم حاج آقا.

[ارسال از اسماعیل گرامی]
سلام به به و دیگر هیچ
هر آنچه لازم بود گفته شد ، لطافت نوشتار تنه به لطافت آب می ساید
همه آنچه در مورد آب با تمام وجود در دوره کودکی به حافظه داشتم بر پرده زیبای آویزان جناب بالغ شد فیلم مسجل ، دست مریزاد و درو

[ارسال از اصغر بالغ]
سلام و عرض ادب، استاد مهربان
بزرگوارید
از تشویق و دلگرمی استادم، بسیار
خرسند و خوشحالم
????????

[ارسال از Rasoul YF]
وه! چه زیباست ! “چومچه گلین ” از نگاه دیگر ???
پاینده و برقرار باشید جناب بالغ بدون اغراق این یک زیبا و پر محتوا ی علمی نوستالژی در توصیف “”آب”” و موقعیت جفرافیای و آب و هوایی کشورمان در سطح دانش یک کارشناس ارشد امور آب است و از نظر شیوایی قلم هم همچون متنی شعر گونه و تصنیفی است همچون اشعار فریدون مشیری ، هشداری جدی به مردم و مسئولین در مدیریت آب این مایه حیات
که در میان متنون و مقالات سیاسی ( در کشور سیاست زده ) کمتر دیده میشود
چومچه گلین برعکس مقالات دیگر می ماند در دل تاریخ ، درود بر این قلم که
ضرورت امروز و نیاز فردا را با تمام ابعاد در بیانی مهربانانه توصیف می کند باشد که حداقل معرفت درک این مهم داشته باشیم و بیش از این شرمنده ی نسل های آینده نباشیم چنانکه گذشتگان ما درک صحیحی ازسرزمین خود داشتند
و هرگز افراط و تفریط نکردند زندگی و آبادی سرزمین ما مدیون صرفه جویی
پدرمان است

[ارسال از اصغر بالغ]
سلام و عرض ارادت، جناب یگانه استاد عزیز
از توجهتان با این نگارش زیبایتان ممنون و متشکرم، حقیر اگر چیزی نوشته ام از قلم شیوای عزیزان و بزرگواران خانواده تالار بنابیان آموخته ام .
از مهر و مهربانیتان متشکرم.

[ارسال از بهزاد نبی قدیم]
با سلام بسیار بسیار زیبا جناب بالغ????

[ارسال از اصغر بالغ]
سلام و عرض ارادت بهزاد جان
متشکرم از لطف و محبتتان
بزرگوارید.
??????

[ارسال از خسروشاهی شانلی بناب]
سلام آقای بهزادعزیز.
نوشته های جناب بالغ برای من وصف العیش،نصف العیشه،
بقول شمابسیاربسیار زیبا

[ارسال از اصغر بالغ]
سلام و عزض ادب
حاج جان، عزیز و بزرگوار
از دلگرمی ها و تشویق های حضرتعالی تشکر می کنم
????????

[ارسال از Esmaeil Mohammadi]
?????❤️❤️❤️❤️

[ارسال از اصغر بالغ]
سلام و عرض ارادت
صبح زیبایتان بخیر جناب محمدی
سپاسگزارم
??????

[ارسال از Ozra Rahmani]
سلام و عرض ادب و سپاس ?و ما قَدَر حق جناب آقای بالغ در این تالار نباشیم ذهن من در خوانش قلم توانای آقای بالغ با چینش ادیبانه واژه ها به سماع می خیزد. انگار همه پدیدار ها را نت کرده در آهنگ زیستی مان شور و ماهور می زند . از اینکه اقوام ایرانی توانسته است تا امروز بر سـر پا بماند و تاریخ مستمر خود را لنگان لنگان به جلو بکشاند، خود داستانی دارد که باید رمزهایش را جای دیگر به دقّت شکافت.
واقع امر آن است که همه‌ی حوادثِ کم و بیش سختی که بر او گذشته، تاریخِ او را منقطع نکرده است، تا نزدیک به اضمحلال رسیده، ولی بریده نشده است.پدیدارهایی چون چومچه گلین ها هنوز در آبگیرهای زیستی ما به زیبایی می جوشند و به سوی آینده امیدوارانه سرازیر می شوند ، و در مجموع بقول دکتر ندوشن ، می‌توان گفت که ملّت ایران شبیه به آن بوته‌های صحرایی چون قیچ و گز بوده است که زندگی در شدائد را می‌آموزند و ریشه‌ی خود را محکم می‌کنند، و با کم‌آبی و سموم و داغی و سردی خو می‌گیرند، و چون بادهای تند بوَزَد و یا شن‌های انبوه روی آوَرَد، سرِ خود را خم می‌کنند و از نو پس از رفع خطر، برمی‌افرازند، و عادت کرده‌اند که ذخیره‌ای حیاتی در خود داشته باشند که در خشکسالی و عُسرت آن را به کار گیرند.

سلام و عرض ارادت
خانم دکتر
زبانم بند آمد از این متن آموزنده زیبایتان، چه بگویم نمی دانم.
اما می دانم نسل ما باید تا آنجایی که می تواند به نسل امروز که به تندی و شتابان می تازد و از داشته های نیک فرهنگی پیشینیان فاصله می گیرد، ندا دهد. عزیزان تمام ادبیات کهن ما حکایت از آن دارند که ما این نبودیم که اینک هستیم.
اندک توقّف، اندک تامّل و تفکر، همه پل ها را خراب نکنیم. سراغ داشته های فرهنگی و علمی ایرانیان را از ضرب المثل هایی چه هر کدامشان یک کتاب درس به تجربه اثبات شده دارند، از افسانه ها، ادبیات کهن ایران، بازی های قدیمی کودکان، معماری و آثار تاریخی، ادیبان ، هنرمندان، مورخان و… بگیرید.
از پیران دنیا دیده و تجربه آموخته به پرسید. نمی گویم درجا قدم زنیم، اما از درختان کهن و پرثمر پیوندی بردارید و بروز کنید.
به نظر حقیر، بیشتر نسل امروز کم مطالعه است، به دنیای مجازی دلبسته.
به باور حقیر، به جوانان هم باید حق داد. آنقدر کتاب های بی محتوا، بی بنیه از علم و عقل، تکراری، بدون اینکه حرف تازه ای داشته باشند با استفاده از حق تالیف ازاعتبارات دولتی، چاپ، مثل سیل روانه بازار و کتابخانه های عمومی کرده اند، چه برای این نسل صاحب عقل و دلیل، منطق و برهان جذابیتی نمانده است. قبل از اینکه کتاب خوان کنند، گریزان کرده اند. در چنین شرایطی تر وخشک با هم می سوزند.
سپاس
[ارسال از Ozra Rahmani]
سلام و عرض ارادت ،از اینکه جوانان کتاب نمی خوانند. یکی از دلایلش این است که کتابها جوانان را نمیخوانند. همانطوری که مرقوم فرمودید وقتی کتابی درد ما را ننویسد و به درمان هم فکری نکند و در پیچ و خم زندگی ، گرفتاری ها و مشکلات روزمره راهنمای مردم نباشد ، مردم و جوانان هرگز دنبال آن کتابها نخواهند رفت ، اگر اندیشمندان کهنه ها را بیندیشند تازه خواهد شد و اگر تازه ها را بیندیشند تازه تر خواهد شد. باید اندیشید. ولی اندیشیدن مشکلترین کار جهان است. !!،
[ارسال از Rasoul YF]
درودها جناب بالغ بزرگوار?? مثل همیشه عالمانه و آگاهانه و دلسوزانه وبیان واقعیت امروز و فاجعه فردا
براساس آمار و ارقام از منابع رسمی و در مصرف بی رویه و اسراف آب در کشاورزی بروش سنتی غرق آبی حتی
نه غرق آبی سنتی قدیمی که روی اصول و ضابطه مند بود ( دیر ، درمز) که این مطالب بیشتر برای افراد ۶۰ سال به بالا قابل تصور است
متاسفانه حاکمیت و مردم غافل از یک خدای نا کرده فاجعه بزرگ خشکسالی هستند که این یکی دیگر مثل یک موضوع سیاسی قابل مذاکره نیست و بازگشت بحالت اولیه غیر ممکن است
بارش ها و نزولات آسمانی اندک و مصرف بی رویه منابع آبی زیر زمینی با حفر هزاران چاه غیر مجاز در هرسال در کشور، آینده ی خطرناکی را در پی خواهد داشت تنها راه پیشگیری و حفظ ذخایر و منابع آبی مکانیزه کردن آبیاری کشاورزی از طریق قطره ای و بارانی به کمک دولت زیرا که ۹۸ در صد آب در امور کشاورزی مصرف میشود و تنها ۲ درصد ناچیزی در مصرف صنعت و خانگی ، البته این دلیل نمیشود که حتی در ابن قسمت هم صرفه جویی نشود

باز هم ممنون استاد بالغ از هشدارهای به موقع شما بزرگوار حتی اگر کمترین تاثیر را هم داشته باشد اما یقین دارم با توجه به صداقت شما در نگارش و بیان مشکلات بیشترین تاثیر را خواهد داشت از دوستان عزیز تالار انتظار میرود که مطالب جناب بالغ را به گروههای مختلف فورواید کنند تا با موضوعیت یافتن آن فرهنگ سازی شود قبل از اینکه خدای ناکرده به آن نقطه غیر قابل برگشت برسیم

سلام و عرض ارادت
برادر بزرگوارم، جناب یگانه، استاد عزیز
مطلب حضرتعالی بسیار محتواتر و تاثیر گذارتر از نوشته حقیر می باشد. واقعاً همینطور است “…این یکی دیگر مثل یک موضوع سیاسی قابل مذاکره نیست…”.
بنظرم مردم را باید از طریق نهادهای مردمی، به صورت جدی از اتّفاقی چه می افتد آگاه کرد، تا از این راه خطرناک برگردن و بی آلوده کردن آب، از هر راهی که می شناسند صرفه جویی را پیشه گیرند.
مردم ما باید همان احترامی که پدران ما به نان دارند و خرده نان را از زمین برداشته و در سوراخ دیوار می گذارند، تا مبادا زیر پا بماند و موجب بی احترامی شود، به آب نیز باید بهمین دیدگاه احترام آمیز، نگریست.
درودها ??????

[ارسال از Rasoul YF]
باسلام و عرض ادب و احترام و ارادت
بزرگوار بنظر میرسد این کجراهه از زمانی آغاز شد که متولیان امر آموزش های اخلاقی و معرفتی پدران ما که همانا روحانیون بودند و پدران ما پای صحبت آنها صرفه جویی و احترام به خرده نان تا حد گناه پای روی آن گذاشتن را رعایت میکردند و این آموزش های اخلاقی نسل به نسل منتقل میشد متاسفانه بعداز انقلاب و رسیدن روحانیت به اریکه قدرت دیگر این مطالب که از وظایف اصلی آنها در محافل و مجالس و منابر بود به بوته ی فراموشی رفت و روحانیت برای حفظ قدرت سیاسی مجبور شدند به جای اشاعه اخلاقیات به سیاست که اهلش نبودند روی آوردند و با تناقض گویی ها خود و یا تناقض در گفتار و کردار ظلم بزرگی به خود و اخلاقیات و مردم کردند که آثار این صدمه هم مانند تخریب و از بین رفتن طبیعت و منابع آبی و محیط زیست از نظر غیر قابل بازگشت بودن به حالت و دوران اولیه اندکی غیر ممکن بنظر میرسد