نابسامانی کمپ گردشگری سد “گل باغی” روستای دُوش بناب. قسمت ۲

چاده دست رسی به کمپ گردشگری به سد دوش بناب سال  ۱۴۰۰

⚫️ ?- وضع نابسامان کمپ گردشگری سد “گل باغی” روستای دُوش بناب.
(نماد ناتوانی … ). قسمت دوم

⚫️ – «…. گر چه در میراث فرهنگی بناب کار های های زیادی در مدت عمر کوتاهش انجام گرفته، اما بیشتر کارها در این شهرستان بسامان نمی رسد
?- در تعمیرات گرمابه تاریخی روستای قره چبق، قسمتی از گنبد های شکسته را از بدنه گرمابه حذف کرده اند، مرمّت بکندی و به صورت ناقص انجام می گیرد.
✔️ تعمیرات تکمیلی در مساجد جامع تاریخی گزویش، مهرآباد، همچنین زرگران، کبود، اسماعیل بیگ، قرمز و مساجد تاریخی روستاهای زوارا و زاوش تعطیل و از دستور ادامه کار خارج شده است.!!
✔️ – موزه صفوی بناب، تنها موزه تخصّصی صفویه شناسی در کشور، شدیداً نیازمند غنی سازی اشیاء مرتبط با موضوع تاریخ صفوی است، امّا از اینکه مدیران پیگیری نمی کنند، از دستور تجهیز اشیاء، کنار گذاشته شده. !! و موزه خالی از موضوع تحقیقی و تخصّصی است.
✔️ کتابخانه تخصّصی میراث فرهنگی با بیش از ۵ هزار جلد کتاب نفیس و کمیاب، سال هاست در انبار گرمابه مهرآباد به انواع آفت ها و انگل ها گرفتار می شوند، هر گونه طرح، پیشنهاد و راه حل های گوناگون را به عمد رد می کنند.
✔️ درختان کمپ گردشگری قره قشون، لب تشنه اند و آب چاه اختصاصی با پرداخت تمام هزینه ها از طرف دولت، به جاهای دیگری جاریست. اما با موضوع مسئولانه برخورد نمی شود.
✔️- دیوار قلعه شهر تاریخی بناب در بیخ گوش اداره میراث فرهنگی، با اینکه در فهرست آثار ملّی به ثبت رسیده و حکم قطعی برحفظ و نگهداری این اثر تاریخی از طرف دیوان عالی کشور صادر شده بود، امّا کلاً برداشتند، متاسفانه از طرف مدیر وقت اداره، محافظت نگردید، و کسی هم مورد سئوال
قرار نگرفت.؟!؟!؟!
✔️- تپه ها و آثار تاریخی، یکی پس از دیگری حفاری غیرمجاز می شوند و از بین می روند، با وجود داشتن مأمورین حفاظت آثار تاریخی مستقر در اداره میراث فرهنگی بناب، جدّی گرفته نمی شود.
?- به نظر نگارنده روزی، فرزندان لایق و فرهیخته ایران، از ورای محرومیّت ها و محدودیّت های تاریخی، همچو باران بهاری بر سرزمین ایران خواهند بارید، گرد و غبارِ از چهره ی این یادمان های تاریخی، فرهنگی و هنری خواهند شست. با چشم اندازِ عالمانه و آگاهانه به راهی که بزرگان قوم تا امروز آمده اند، با کسب تجارب مثبت از این اندیمشندان و با بهره گیری بی واهمه از علم و دانش آزاد روز جهانی، هر گونه زشتی ها را خواهند زدود، برنامه ها را به درستی “ارزیابی”، و کَشتی مردم این سرزمین را به ساحل نجات خواهند رساند. ???
?- از بریدگی زیر گذر جاده روستای “ارُویش” در مسیر راه بناب به مراغه بدون داشتن تابلوهای راهنما، با کسب اطلاعات محلی به سه راهی روستای “دوش”می رسیم، و می پیچیم به جاده روستای “دوش”، بعد از طی مسافت حدود ۳ کیلومتر با جاده آسفالت، وارد داخل روستای “دوش” می شویم. جاده ی داخل این روستا، خاکی مالرو با چاله و چوله هایی به شدّت دست انداز روبرو می شویم. مسافت این تکه از راه بدون آسفالت بیش از ۱۰۰ متر نیست. امّا کدام مدیر به شدت تنگ نظر، به هر دلیلی، سال هاست این ۱۰۰ متر راه را بدون آسفالت رها کرده و رفته است.؟!. بعد از این تکه خاکی باز جاده آسفالت شروع می شود.!! در طول این مسیر هیچ علایم و تابلوی راهنما. برای راهنمایی که گردشگران را به طرف سد هدایت کند، نصب نشده است!!.
?- مسیر را با پرسش از اهالی روستا ادامه می دهیم. امّا می پرسند به کجا چنین شتابان،؟ پشیمان میشی آخر.!!. می گویم برادر، برای دستیابی به یک آرامش کوتاه مدت و کام گرفتن از زندگی به کنار “سد دُوش” می روم.
می گوید به بوی کباب آمده ای!! خواهی دید….!!، مگر نگفته اند سالی که نکوست از بهارش پیداست.؟
اگر این مسئولان انگیزه خدمت به مردم داشتند!!، این صد متر جاده داخل روستا را به خاطر ما کشاورزان، روستائیان، زحمتکشان، دهقانان عزیز و یا هر اسمی که هر روز از تلویزیون می شنویم، آسفالت می کردند و برای ما اندک احترامی می گذاشتند. !!؟؟.
گفت اگر آب خوردنی لازم داری، سرویس بهداشتی نیاز باشد، فرود آی که خانه خانه ی توست. !!؟،
از ما گفتن.!!
وضعیت را به خوبی و زیبایی برایم ترسیم کرد، عجب مهارتی داشت این بزرگوار.?

۳۰/ ۴/ ۱۴۰۰ (ادامه دارد ) سپاس از خوانش این نگارش

علی اصغر بالغ بازنشسته میراث فرهنگی بناب

???????