تقدیم به همه ی کسانی که بنام کارگر در جای جای این جهان آبادی و آرامش می آفرینند
هامنی بَزَر اوزی لوت گَزَر (به همه زیبایی می بخشد ، اما برای خودش چیزی ندارد )
این ضرب المثل به صورت معما طراحی شده
قشری کم توقع و زحمتکش
به نظر نگارنده تا حالا نتوانسته و یا نخواسته اند برای این معما جواب صحیحی بدهند ، ضرب المثل با ظرافت و با دقت تمام مشابه سازی شده است و به صورت معمّا طراحی گردیده .
کارگران در حال کار آبادسازی
آگاهان و دانایان به حکمت ایرانی در ساختن ضرب المثل ها در یک جمله کوتاه ، از یک عمر تجربه در زندگی خود بهره جسته اند . گذاشتن این پیام راهبردی به نسل های آینده برای کاستن از اشتباهاتی است که در زندگی هر فرد پیش می آید تا با استفاده از این تجربیات رویداد های تجربه شده را خود تجربه نکنند، بقولی آزموده را نیازمایند .
زیبا سازی با دستان کارگران زحمکش
با یک کمی دقّت نظر می توان خیلی زود مخاطب و مصداق این ضرب المثل را پیدا کرد . شاید شکافتن این ضرب المثل با منافع بعضی ها در تضاد بوده، لذا اذهان را از موضوع اصلی و جواب درست به این ضربالمثل دور کرده و مشابه سازی کرده اند .
پرندگان بی بال در حال ساختن پناهگاهی برای زندگی انسان ها
در جواب این معما به همه گفته شده ” سوزن ” اما آیا واقعا طراح این ضرب المثل به صورت معما نظرش سوزن بوده است ؟
طیفی از جامعه همه جای دنیا را آباد و زیبا می کنند ، اما خودشان از این دارایی و زیبایی مالی بی بهره اند و از نداری رنج می برند . دانایان در ساختن این معما دغدغه ای داشته اند که خواسته اند توجه مردم را به این موضوع بی عدالتی اجتماعی بکشانند
سوزن ، در” بَزَ ک “و به زیبایی ساختن انواع پارچه ها باکاربرد های مختلف خصوصا در تهیه لباس و در آرایش اتاق خانه ها بکار می رود نه در جای دیگر .
نخ سوزن در رنگ های متفاوت ، در اندیشه های متفاوت زیبا زاست
جواب این معما را باید در موضوعات دیگر جامعه سراغش را گرفت ، چه کسانی همه جا و همه چیز را برای آرامش خانواده ها به زیبایی می سازند اما خودشان محروم از این آرامشند ؟ برای پیدا کردن جواب این معما باید سراغ کارگر را گرفت ، این قشر بزرگ و زحمتکش همواره در طول تاریخ همه کارهای سخت را انجام داده اند و می دهند و همه ساختمان های بزرگ و زیبا این جهان را که ما با تحسین به تماشایش می ایستیم به دست گارگران توانمند و زحمتکش ساخته شده اند
این زیبایی زندگی را گارکران دوخته اند
نیم نگاهی به وسعت خانه ها و ساختمان های زیبای شهرها با پوشش فرش های الوان ، باغ و بوستان ها ، کارخانجات ، کوچه ها و خیابان ها ، اجناس تمامی مغازه ها ، کفش و لباس ، انواع ماشین آلات ، و به تمامی جاده های بین المللی و بین شهری بیاندازیم ، همه ی این سازه ها به دست کارگران توانمند ساخته شده اند آن هم نه یک بار بلکه به تکرار و تکرار در طول تاریخ عمر انسان .
زنان کارگر در زیبا سازی زندگی
این شهر ها به وسعت دنیا با دستان کارگر دوخته شده نه یک بار ، چندین بار
کارگرانی که ویرانه های ناشی ازجنگِ جنگ افروزان و سلطه طلبان را می سازند اما خود در ویرانه ای می مانند ، همواره مانند سوزن تا آخر عمر درکارگری ساختن و دوختن سپری می کنند اما از دارایی جمعی جامعه چیزی نصیبشان نمی شود و در قناعت ، مناعت و عزت نفس روزگار می گذرانند
بانوان با کار زندگی را به هم می دوزندو می آرایند
او ساخته ، برای خود قدرت خرید نداشته
کارگرانی که دستان پینه بسته ی شان حکایتی از درد و رنج و نداری به درازای تاریخ دارد . کارگرانی که خاکی خاکند و انسان هایی پاک ، گرد و خاک را به خوبی می شناسند ، خون زخم شان حنای دستشان است ، آباد گرانی که خود آبادی ندارند ، آسایش آنان در آرامش خانواده هاست و خانه ها از حرارت دستانشان گرما می گیرند .
زیبایی درونیت در چشمانت می درخشد و همه زیبایی ها را کم رنگ می کند
خانه ی کارگری
زیبایی سازی دنیا از نوک انگشتان کارگران جاری است
تا شما کار می کنید انسان و انسانیت زنده است
نگارنده : علی اصغر بالغ بازنشسته میراث فرهنگی بناب
موألّف : کتاب دو جلدی ” نگاه نگاره ها ” ( زیبایی های میراث فرهنگی )
وب سایت http:/www.negahenegareha.ir/