بنابِ بعد از انقلاب، در مسیر توسعه میدان عالی قاپوی “بناب” (ق- پنجم)

بنابِ بعد از انقلاب، در مسیر توسعه (ق- پنجم) -میدان عالی قاپوی “بناب” در دوره “صفوی”:

 👈 متأسّفانه، در چند دهۀ اخیر بافت میدان عالی‏قاپوی بناب به طور کامل مورد بی‏مهری و بی‏توجّهی قرار گرفته و در اثر تغییرات و تخریبات خسارت‏های جبران‏ناپذیری به این میدان وارد کرده اند. آخرین مورد از تخریبات صورت‏گرفته مربوط به احداث مجموعه‏ای متشکّل از حدود سی و پنج مغازۀ کوچک در سال ۱۳۷۳ توسّط شهرداری وقت در داخل میدان بود که به نیّت سامان دهی دست فروشان به مردم فروخته شده‏اند، امروزه به مغازه های کفتر فروشی و انبار، دست به دست می شوند. متعاقب آن، ساخت سرویس‏های بهداشتی عمومی و خصوصی بود.

🔸- از طرفی هدایت دستفروشان، اندک فضای باقی مانده میدان را پرکرده است و یک فضای آشفته از آشغال، میوه ها و سبزیجات گندیده، سبد های شکسته میوه در اطراف.

 🔸- نصب غیر قانونی بانک شهر از طرف حامیان قانون،؟! درست درجلو و نمای مسجد تاریخی؟!!.

این وضعیت نه در شأن مردم شهر و نه در شأن مسئولین شهر است. این اتفاقات در جلو چشم و به فاصله یکصد متری از اداره میراث فرهنگی و گردشگری بناب، که متولی و حافظ مستقیم این آثار است.

🔸- تخریب حمّام تاریخی میدان، ساختن بازار چند طبقۀ میلاد در جای این حمام، از جمله اقدامات نسنجیده ای بود که بافت قدیمی میدان عالی‏قاپوی بناب را به هم زده است.

👈- در سال ۱۳۹۰ مرحوم حاجی حسین نظیری در مورد “ساختمان عالی‏قاپو” می گفت ساختمان از دو طرف ورودی داشت. یکی نزدیک مسجد اسماعیل‏بیگ که به میدان عالی‏قاپو باز می‏شد، یک دَرب بزرگی داشت، با نمای آجری به صورت شکیل ساخته شده بود. در بالای سردرب عالی قاپو اتاقی  قرار داشت که در گویش محلی به آن “بالا خانه” می نامند.  در انتها و بالای پایه‏های دَر و اتاق دو عدد تمثال سرِ شیر از جنس سنگ ساخته بودند. ورودی دوّم در سمت جنوب از کوچۀ عالی‏قاپو بود که به این محلّه «جینلَر» نیز می‏گویند. این خانه حیاط بزرگ و زیبایی داشت و نمای آن بسیار هنری ساخته شده بود. می گفت، نام صاحب اوّلیّۀ خانه را نمی‏دانم، امّا می‏دانم آخرین مالکی که در آنجا زندگی می‏کرد خانوادۀ سالاری‏ها بودند.  (ادامه دارد)

علی اصغر بالغ

 بازنشسته میراث فرهنگی بناب

🌲🌾🌸🙏🙏🌸🌾🌲