به افتخار هنرمندان شهرمان: (قسمت اول)

خصوصاً جناب آقای حبیب اصغری و برادران

*- غیر از هنر که تاج سر آفرینش است.

*- دوران هیچ منزلتی پایدار نیست

👏 – هنرمندان ایران به چندین هنر آراسته اند. 👇👇👇

*- به هنر نواختن و چگونه نگهداشتن هنر.

*به هنر برازندگی در نوازندگی

*-به هنر قبول خطر، در مواقعی که حرمت موسیقی در خطر باشد

*- به هنرِ امانت داری در پاسداشت موسیقی

*- به هنرِ ترویج موسیقی در سکوت

*- به هنرِ، کنار مردم بودن

*- به هنرِ جاذبه

*- به هنرِ وفاداری به موسیقی و فرهنگ ایرانیان

*- به هنرِ مبارزه مدنی با مخالفان موسیقی

*- به هنر زمان سنجی،  به وقتش، چه بخوانند؟، چگونه بخوانند؟ و چه بنوازند؟

*- به هنرِ شکل دادن رنگین کمانی از آوازها و نوازهای متفاوت و مخالف هم

*- به هنر همزیستی مسالمت آمیز از نوازندگانی با سلیقه های متفاوت و مختلف و در آفرینش شادی

*- به هنر عشق ورزیدن و عاشق ماندن

👏 – عزیزان هنرمندی که در سخت ترین شرایطِ غرق شدن صدای موسیقی، خود را تا خرخره به آب زده اند و به زیست موسیقی دوباره جان بخشیده اند. در غمبارترین زمان ها، آواز شادی سر داده اند. دهه ها نقش پلی را بازی کرده اند، تا این امانت گذشتگان را از حوادث سیل های بنیانکن، رهانیده اند. جاده های تاریک، گردنه های پر پیچ و خم و خطرناک را به جان خریدن و به سلامت تا این جای زمان آمده اند.

🌻- هنرمندان بسیار شایسته ای در شهرمان حضور دارند، هر کدامشان شاخه ای از یک درخت تنومندِ تاریخ موسیقی اند. هوای غم آلود را می گیرند و نفس تازه به فضای زندگی می دمند

 💐- حدود سال ۱۳۶۵ در ارشاد مراغه کار می کردم، دیدم و….

( ادامه دارد)

علی اصغر بالغ

بازنشسته میراث فرهنگی بناب

🌼☘️🍃🙏🙏🍃☘️🌼