🌻- حکمت ایرانی در یک بازی قدیمی کودکان (قسمت دوم)

🌹- بئیردان بیر دوشان چخدی = (از اینجا یک خرگوش خارج شد). درفارسی “لی لی حوضک” (قسمت دوم)

👏- شرح بازی و حکمت ایرانی: این بازی می خواهد کودک را، که درک درستی از مسائل اجتماعی ندارد، آموزش و تربیت کند. تا اگر روزی در رأس یکی از دستگاه اجرایی و یا مدیریتی کشور قرار گرفت، بداند که دزدان و اختلاسگران در جامعه چگونه با هماهنگی و همکاری یکدیگر اموالی را از بیت المال می دزدن. برای مهار و پیشگیری چه مدیریتی باید بکار گیرد و بداند اگر دزدید، گرفتن و باز گرداندنش کار بسیار سخت و مشکل خواهد بود.
هر کدام از انگشتان دست، نماد و الگویی از یک طبقه و یا گروهی خاص از مردمان جامعه است.
۱ – کف دست نمادِ حاصل دسترنج مردان و زنانی است که با دستان پینه بسته ی این زحمتکشان در آنجا جمع شده است. سرمایه و ثروت ملی است، بیت المال است. لذا بزرگان با انگشت “اشاره” توجّه کودک را به محل بیت المال و مخزن ذخیره ارزی کشور جلب می کنند.
۲ – انگشت اول دست: آنکه گردن کلفتر و بیشترین نیرو را دارد، امورات با او رتق و فتق می شود. به تنهایی قدرت چهار انگشت دست را داراست. اگر بگیرد ول نمی کند، از طبقه زورمداران است، او را به کف دست کودک خم می کند، قامتش را می شکند و می گوید، “بو توتدی” (این گرفتش). بلی، دانایان ایرانی به تجربه تشخیص داده اند، اگر طبقه قدرت، چیزی را بگیرد محکم می گیرد ول نمی کند، تا اینکه دوستانش برسند.
۳ – انگشت دوم را به کف دست کودک خم می کند، قامتش را می شکند (باید برای مهار دزدی بشکند) و می گوید “بوکَسدی” ( این بریدش ) . بلی درسته، این گروه همدست، دست کمی از طبقه زورمداران ندارد ، وقتی طبقه زور چیزی را دزدید، می داند چطور اسناد سازی کند و از محلش به بُرد و به بَرَد.
۴ – انگشت سوم را به کف دست کودک خم می کند و باید قامت او نیز شکسته شود. می گوید “بو پشیردی” (این پختش). بله درست می گوید، گروه سوم شرایط را، روابط با رابطین را، جاده خروجی را هموار می کند یعنی به خوبی برای بردن و خوردن می پزد و آماده می کند. و…
(ادامه دارد)

علی اصغر بالغ
بازنشسته میراث فرهنگی بناب
🌲🌾🌸🙏🙏🌸🌾🌲