قلاع حوزه جنوبی آذربایجان شرقی.خاطراتی از قلعه “زهاک” هشترود ( ق- دهم)
🌹- معماران کاردان در آن زمان به مهارت های لازم در این قلعه بخوبی آشنایی داشته و می دانستند که در پرتگاه های قلعه زهّاک، چگونه باید کار کنند.
سَمت “حرمخانه”، در زمینی که برای ایستادن و راه رفتن خطر ناک بود، کارگران سنگ های سنگینی را با خود حمل می کردند، تا دیوار دفاعی بلندی را جهت حفظ امنیّت و جلوگیری از نفوذ دشمن بسازند.
قلعه در این سمت به کوه های اطراف متصل است. رودخانه قرانقو که حکم خندقی را برای قلعه داشت در این سمت وجود ندارد.
در پشت دیوار این قلعه، کماندارانِ تیر انداز، برای دفاع از قلعه نشینان شبانه روز سنگر گرفته و در حال آماده باش بودند.
🌹 – در تصویر بالا جایِ تیر و کمان و نوع معماری آن بخوبی دیده می شود. به این معنی که شیب روزنه به طرف پایین و به نفع کمانگیر نگهبان است تا در هدف گیری از بالا به پایین آن وسعت دید و اشراف کامل بر دشمن را داشته باشد. برعکس آن، در پایین قلعه دید دشمن محدود است تیرش به سنگ بالای روزنه ی کمانگیر برخورد می کرد نه به نگهبان. این نوع معماری حاکی از حضور یک اندیشه آگاه و استادکاران ماهر بر اجرای قلعه سازی بوده است.
👈- سئوال اینست، حاکمانی که این همه ثروت و سرمایه های ملی را در راه قلعه سازی، تهیه ابزار آلات جنگی، در عصر تمدن، بنام تامین امنیّت، آزادی و استقلال مردم هزینه می کنند، منظور از مردم، کدام مردم؟؟.
تاریخ نشان داده است که حاکمان خود بی رحمترین و بدترین برهم زنندگان امنیّت و آرامش مردم جهانند. شعارها بنام مردم و به کام سلطه تمام می شود.!!! . انگار نظام ارباب و رعیّتی را پایانی نیست؟؟.
( ادامه دارد)
علی اصغر بالغ
بازنشسته میراث فرهنگی بناب
🌲🌾🌹🙏🙏🌹🌾🌲👈