مادر بمان : ( ۱۸ اردیبهشت روزجهانی مادر) ( قسمت دوم)
🔥- مادر: 《… باغ و بهارِ جوانان وطن “سرما” زده است، به بار ننشسته. صاعقه قهرت را بر سر ناجوانمردان و مسئولین ناکارآمد فرودآر، که در این سراب زندگی، “جوانان”، جوانی باخته اند. باران مهرِ بهاریت را ببار، ای پرتوان مادر. فرزندانت بی گدار خود را به امواج بلا می سپارند و دنبال یک جرعه زندگی می روند و به هر ولایتی می دوند و پیدا نمی کنند. انگار آبِ حیات به زمین های دیگری جاریست. تشنه اند، تشنه به زندگی، تشنه به محبت و مهربانیند نه سرکوب. آغوشت را باز کن مادر، بگذار لحظه ای آرامش را تجربه کنند. این همه فشار و ریاضت، بر جوانانِ جوانی باخته ی جویای کار و زندگی، خدا را خوش نیاید.
🙏🏾- در فیلم چه زیبا می سراید، از این آبادی نروید، بی صاحب نگذارید. اینجا خانه ماست.
👈 – این سئوال بی جواب فرزندان، خواب و آرامش را از چشمان پدران و مادران گرفته است. “چراما را به دنیا آوردید”؟؟. در این خاک سال هاست بی بهار و باران زندگی مرده است، خشکسالی ها بذر هر اصلاحی را سوزانده است.
👈- مادر: این ثروت های میلیارد در میلیارد، با پول اختلاس، چه در سنگ بنای این قصر ها و کاخ های مجلل، با ملاتی از خون دل و آبِ چشمان مظلومان ساخته اند، از دیدنشان دلمان خون می گرید. به آن مدعی جلّادِ بی رحم بگو، که بی هیچ تفسیری، ما داریم زجرکش می شویم. بیشتر از اعداد و ارقام شما.
به تشنگان قدرت و ثروت، بگو که طبیعت هوشیار است، تقاص پس خواهید داد.
🪴- بمان مادر: تنور آزاد اندیشی و امید به زندگی را در دل ها همچنان گرم نگهدار. که به دنبال هر “بی نظمی”، “طبیعتِ هوشیار “نظمی” در آستین می پروراند. جوانان با احساس نیاز، با کسب آگاهی، درست اندیشی، استفاده از چراغ تجربه تاریخ ، فارغ از هرگونه خشونت و عصبیّت، با صبوری، دست در دست مادران آگاه، از این تاریکی ها، راهی به روشنایی خواهند گشود .
🍃 – بمان مادر: تو یادگارِ دوران صداقت، صمیمیّت، ساده زیستی، آرامش، انصاف و عدالت و عطوفت، محبت و مهربانی، صاحب گفتار و پندار و کردارِ راستینی. مادر، تمام خوبی ها و زیبایی ها را در فرهنگ و تمدّنت، یکجا به همراه داری. چراغ مناره آبادی و آزادی را روشن نگهدار، که ما، در تاریکی این راه، گیر کرده ایم.
(ادامه دارد)
علی اصغر بالغ
بازنشسته میراث فرهنگی بناب
🍀🌹🌻🌹🍀