ستاوندهای چوبی، و نقش و نگارهای مساجد تاریخی بناب (قسمت پنجم )
🌸-《… بنظر نگارنده با توجّه به جنگ افروزی قدرت ها و ایجاد جنگ های نیابتی بین دولت ها، افزایش رفتار های خشونت باری که هر از گاه، در بخشی از گوشه و کنار جهان امروز اتفاق می افتد. و این جنگ ها بعضا برای تحریک احساسات پاک مردم، به بهانه هایی، مانند (جنگ در راه “خدا”، جنگ برای برای برقراری “دموکراسی” و”آزادی”)، توسط حاکمان ذوب شده در قدرت، به مردم تحمیل می شود. در این جنگ ها، خانه و کاشانه ی مردم ویران، و اندوخته هایشان را موشک به هوا می کنند.
در چنین اوضاع و احوالی. نقش آفرینی فرهنگی این نقش و نگارها، برای زدودنِ خشونتِ جنگ و رواج رفتار و اخلاق و معنویّت در جامعه، شناساندنِ خدای هستی بخش و صلح خواه به مردم. در این مکان های عمومی، آن ها هم با زبان بین المللی نقّاشی، بسیار موثّر و بیش از هر زمان دیگر ضروری و قابل ستایش است.🙏🏾
🌲- چه افتخاری بالاتر از این که پیشگامان و خاستگاهِ این شیوه و سبک هنرِنقّاشی ، برای رساندن پیام صلح و دوستی، در یک زیست جمعیِ مسالمت آمیز. شهر تاریخی بناب است.
شهری که خود در یک مقطع تاریخی، طعم تلخ و چهره ی زشت و خانمانسوز جنگ را در راه حفظ استقلال و آزادی، مقاومت در برابر متجاوزان و سربلندی ایران، به بهای جاری شدن خون مردم شهر، در درّه ای بنام “خوندولان” = (دره ای پر شده از خون مجاهدان)، با تلخی تمام تجربه کرده است. جنگی که آثار ویرانه هایش هنوز هم با گذشت چندین قرن در داخل و حاشیه شهر باقیست(۱)، و هنوز نام “خوندلان” و بارگویی خاطراتش افکار عمومی مردم شهر را می آزارد.
🌾 – به نظر نگارنده بعد از این جنگ ویرانگر و پس از برچیده شدن بساط شاهان مغول و استقرار شاهان صفوی. فرزندان هنرمندی از تبار همین مجاهدان شهر، فرصت را غنیمت دانسته، با زبانِ بین المللی نقّاشی(۲)، نمادِ پرچم صلح و آشتی را در این مکان های معنوی برافراشته اند. با نقش هایی مزیّن به فرهنگ دیرین ایرانی، نقش هایی از گل و خورشید و مهر، نماد مهربانی و دوستی، منوّر به نور و خورسید آفریدند.👏.
🍃- چه پیامی واضح تر، گویاتر و جهانی تر از کار این هنرمندان ایرانی
در این نیایشگاه ها فرهنگ و تمدّن، معنویت و انسانیّت موج می زند. براستی و به تنهایی “منشور حقوق بشر” است.👏 ( ادامه دارد)
۱- دکتر علی صدرایی، بررسی باستان شناسی منطقه بناب
۲- قبل از کشف حروف و زبان، نقّاشی زبان بین المللی بود
