🌹 خاطره گویی
عکس فوق هنرمند شیرازه زن کتاب های قدیمی در بناب، شادروان جناب علی اصغر مشهوری است
👈🏽شیرازه زنی: یا هنرِ ته دوزی صفحات و جلد کتاب هایی که در اثر استفاده زیاد فرسوده و یا ازهم جدا شده اند بکار گرفته می شود. بعبارتی تعمیر و نگهداری، حفظ حرمت کتاب و احترام به نویسنده کتاب. شیرازه زنی، یکی از صنایع دستی کهن و ظریف هنرمندان ایرانی برای نگهداری طولانی مدت از کتاب. حکایتی از جایگاه برتر و رونق مطالعه میان مردم در گذشته ها درارد.
🌹مغازه اش کنار مسجد “جُل باشی” ( علمدار) بود. درست در روبروی بازار حاج تقی همان، جاده فرعی ابریشم. از زمانی که صنعت چاپ و نشر کتاب خودکار گردید، اینگونه صنایع دستی رونق خود را از دست داد، هنرمندان به اجبار جهت گذران زندگی به شغل های دیگر روی آوردند. زمانی که حقیر با این هنرمند آشنا شدم در کنار شیرازه زنی به شغل قنادی مشغول بود.
🙏 وقتی وارد مغازه و کارگاه اش شدم از اینکه همدیگر را پیدا کرده بودیم بسیار خوشحال و خرسند بودیم. هنرمندی را در بناب پیدا کرده بودم که دستان هنریش حکایت های تاریخی زیادی از گذشته های نویسندگی و کتاب و کتابخوانی دارد. باید دست این هنرمند را گرفت و به گذشته ها سفر کرد. او خوشحال از اینکه بعد از سال ها رکود و خانه نشینی این هنر، علاقمندی از راه رسیده، ارزش صنایع دستی را می شناسد و می خواهد پرونده این شیرازه زنی در این شهر را بیشتر بکاود و بهتر مطالعه کند. چرا که در بایگانی تاریخ این شهر از شیرازه زنی نوشته ای به نگارش در نیامده است.
💐 ایشان علاقه زیادی به این هنر داشت وسایل کارش را مانند یک همنشین صمیمی در کنار میز مغازه قنادی اش گذاشته بود. انگار نمی توانست از او دور شود.
🙏 دیر پیدا کرده بودم، کمتر کنار هم بودیم، باید بیشتر پای صحبت این بزرگوار می نشستم، روزی که باهم جهت بازدید از مسجد تاریخی میدان روستای “ازوویش” و کارگاه مرمت مسجد می رفتیم در بین راه خاطرات خوبی از تاریخ و سرستون های تاریخی مسجد اقا سلیم و کاروان هایی که از دروازه تبریز و از جلو این مسچد می گذشت برایم می گفت. شادروان ساکن محله کوچه تبریز و امنای مسجد آقا سلیم بود
🔸 – شادروان در تاریخ مردادماه ۱۳۸۶ به رسم یادگار کتاب دیوان حافظ را که برای شیرازه زنی خدمتش داده بودم، برایم بسیار زیبا شیرازه زده است روحشان شاد و یادش گرامی .
علی اصغر بالغ
بازنشسته میراث فرهنگی بناب
🪴🌸🍁🙏🍁🌸🪴